de kracht van taal

reversed shoplifting

Ben vorige week naar een meeting geweest van de profesional speakers association (PSA). Ja, daar ben ik inderdaad lid van. En ja, ik spreek inderdaad met enige regelmaat voor (grote) groepen. Over allerlei onderwerpen maar vooral over life-style onderwerpen. "Samenwerken: overtuigingen en drijfveren", "sterk lichaam en sterke geest", "manage je leven (ipv je tijd)", dat soort zaken. Na afloop van de klus die ik ruim 3 jaar heb uitgevoerd ben ik het spreken weer wat aan het oppakken vandaar mijn bezoek aan de PSA holland.
Naast alle mooie verhalen en leuke mensen die ik er ontmoet heb was er een thema. En dat was de manier van werken van Randy Gage. Nou had ik nog nooit van die man gehoord en lang niet alles wat deze wereldberoemde (en ultra rijke) spreker te vertellen had sprak me aan. Wat ik wel het overwegen waar vind is dat hij zei dat je, om als autoriteit gezien te worden, eigenlijk wel een boek geschreven moet hebben. Of minstens toch een aantal artikelen die je dan weer op slimme manieren kunt verkopen of anderszins te gelde kunt maken. Ach, beetje Amerikaans op z'n tijd kan met onze Hollandse nuchterheid toch geen kwaad.
Maar ja, als je dan een boek hebt geschreven is het natuurlijk weer veel te duur om het extern uit te geven. In ieder geval hou je er dan maar ongeveer Eur 1,50 per boek aan over. Dus mensen als bijvoorbeeld Ronald Naar (die man die graag op vakantie gaat naar hele koude gebieden) geven boeken in eigen beheer uit. Maar hoe kom je dan toch in de boekwinkels te liggen?
Iemand wist het wel: reversed shoplifting. Je gaat naar een winkel waar je nog niet met je boek ligt en legt op de beste plaats 2 van jouw boeken. Gratis en voor niets voor de winkel. Dat geeft wel een hoop exposure en een leuk gezicht natuurlijk bij de kassa als iemand daar komt om het boek af te rekenen. Weer wat geleerd.

Ach, als het allemaal zo moet weet ik het zonet nog niet. Terwijl ik toch wel met plannen rondloop om te gaan schrijven. Maar eens starten met wat artikeltjes of ik het in me heb.

En als ik dan een beetje verdrietig ben klik ik maar weer eens op:

gepost door Gerard Versluis @ 19:58