buro14 blog banner

de kracht van taal

donderdag 9 april 2009

Rotterdam


Zo dat hebben we ook weer overleefd. Ik heb mijn ruim 10 km af weten te leggen in 55 minuten. Precies op het gewenste schema van iets sneller dan 5'30 per km. En toen ik trots met het estafette lint aankwam bij het wisselpunt was mijn teammaat helaas nog niet gearriveerd. De bus naar het wisselpunt was al eerder vertrokken en op eigen gelegenheid door Rotterdam valt niet mee als de marathon gestart is. De andere lopers waaronder Eliane van Beukering van Buro14 en femergy hebben ook goede prestaties neergezet. Al met al konden we trots zijn op onszelf, hebben we Right to Play weer kunnen steunen en vielen we net (?) buiten de prijzen.
En ik heb er sowieso weer van geleerd dat zelfs tijdens een hardloopwedstrijd een mobiele telefoon uiterst handig is. Maar ach, de tweede loper vertrok uiteindelijk met 20 minuten vertraging en wat zijn nu 20 minuten op een mensenleven. Hmm, da's wel een hele turkooise opmerking voor een oranje-rood gedreven profiel.En over handige mobiele telefoons gesproken: deze kwam ik nog ergens tegen:

woensdag 1 april 2009

de dode ezel

Op een dag verhuist de kleine Wouter naar de provincie en koopt bij een oude boer een ezel voor 100 Gulden.
De boer moet de ezel de dag erop bij Wouter thuis brengen.

Maar die bewuste voormiddag:

'Sorry jongen, maar ik heb slecht nieuws : mijn ezel lag deze ochtend dood toen ik hem wilde voederen.

'Wel dan, geef me gewoon mijn 100 gulden terug.'
'Maar dat kan ik niet. Ik heb alles al uitgegeven '
'Wel goed dan, breng me dan toch die ezel maar.'
'En wat ga je er wel mee doen, dan ?'
'Wel, ik ga hem als prijs verloten in een tombola.'
'Maar je kunt toch geen dode ezel verloten !'
'Zeker weten van wèl !! Ik zal gewoon aan niemand zeggen dat ie dood is.'

Daarop bedenkt de boer dat het eigenlijk zijn probleem niet is, en vindt dat hij het voorstel van de jongen niet moet afkeuren.
En hij levert dus de dode ezel af bij de kleine Wouter.

Eén maand later loopt de boer nog eens bij de kleine Wouter langs :

'En, jongen, hoe is het nu met mijn dode ezel afgelopen ?'
'Wel, zoals ik je al zei : ik heb hem verloot. Ik heb in het totaal 500 Tombolabiljetten van 2 gulden per stuk verkocht, en uiteindelijk een winst behaald van 898 gulden !'
'En is er dan niemand geweest die geprotesteerd heeft ?'
'Alleen maar de winnaar. Maar ik heb hem onmiddellijk zijn 2 gulden terug gegeven, en klaar was kees !'

Epiloog:

Ondertussen zijn de jaren voorbijgegaan.

Wouter is groot geworden en is nu minister van financiën in Nederland!!!